EDUKACJA  CZYTELNICZA  I  MEDIALNA

 

SPIS  TREŚCI

Wstęp

1.  Charakterystyka  programu

2.  Główne cele programu edukacji czytelniczej i medialnej

3.  Cele szczegółowe

4.  Metody i formy  realizacji  programu

5.  Oczekiwane osiągnięcia

6. Treści  nauczania

–          Historia pisma, książki, prasy i przekazów medialnych.

–          Wydawnictwa informacyjne, literatura popularnonaukowa, czasopisma.

–          Katalogi, kartoteki.

–          Proces porozumiewania się, jego składniki, kontekst społeczny.

–          Komunikacja werbalna i niewerbalna; bezpośrednia i medialna.

–          Funkcje i charakterystyka komunikatów medialnych.

–          Media jako środki poznawania historii i współczesności.

–          Gry gramatyczne, inscenizacje, teatr szkolny.

7.   Ewaluacja

8.   Bibliografia

WSTĘP

Edukacja  czytelnicza i medialna  należy do  ważnych  zadań  szkoły podstawowej,  ponieważ  jej celem  jest  przygotowanie uczniów do  życia       w społeczeństwie  informacyjnym.

We  współczesnym  świecie,  w dobie  rozwoju cywilizacji,  nauki  i   kultury,  niezbędna   jest  umiejętność   szybkiego i   racjonalnego  czytania. Ta  umiejętność  pozwala  człowiekowi  na  samodzielne  zdobywanie  wiedzy, jej  przetwarzanie, a  tym  samym  przyczynia  się do wszechstronnego  rozwoju  jednostki. Środki  społecznego  przekazu  odgrywają  coraz  większą  rolę  zarówno w  życiu  społecznym  jak i   indywidualnym,  dlatego  w  proces  uczenia  się i  wychowania  powinna  być  włączona  edukacja   medialna.  Jej  zadaniem  jest  wychowanie  uczniów do  właściwego  odbioru  i  wykorzystania  mediów

  I.   CHARAKTERYSTYKA   PROGRAMU

Program  edukacji czytelniczej i medialnej  jest  przeznaczony do  realizacji w  klasach   IV-VI.

Treści  zawarte  w  programie  są dostosowane  do możliwości  II  poziomu edukacyjnego. Materiał zawarty  w programie  może  być realizowany  nie tylko przez  nauczyciela  bibliotekarza,  ale  także  przez wychowawców  i nauczycieli   różnych  przedmiotów.

Realizacja  programu może  odbywać się w postaci  odrębnych zajęć np.  lekcji  bibliotecznych,  konkursów,  przedstawień,  wycieczek  do  biblioteki,  redakcji gazety.

Program  daje uczniom  możliwość  pogłębienia  wiedzy na temat  komunikacji międzyludzkiej,  kultury  masowej,  a  także  mass mediów.                     Program   rozwija  zainteresowania  czytelnicze  oraz  umożliwia  kształtowanie  świadomego i  krytycznego odbiorcy kultury masowej.

II.  GŁÓWNE  CELE  PROGRAMU  EDUKACJI  CZYTELNICZEJ  I  MEDIALNEJ

1.  Przygotowanie  do samodzielnego  poszukiwania  potrzebnych  informacji i  materiałów  z  wykorzystaniem  różnych   źródeł.

2.  Rozwijanie  i  utrwalanie  zainteresowań,  potrzeb i  nawyków czytelniczych.

3.  Kształcenie  umiejętności  samodzielnego  korzystania  ze  zbiorów bibliotecznych.

4.  Uświadomienie  zależności między czytaniem, a bogaceniem  słownictwa.

5.  Kształtowanie  umiejętności czytania  ze  zrozumieniem.

6.  Uświadomienie  uczniom roli   książki w życiu człowieka.

7.  Przygotowanie do odbioru  informacji  rozpowszechnianych  przez  media.

8.  Przygotowanie do świadomego i odpowiedzialnego  korzystania  ze środków masowej  komunikacji  (telewizji, komputerów, prasy itp.).

9.  Kształtowanie  pozytywnych  wzorców spędzania wolnego  czasu.

 III.   CELE  SZCZEGÓŁOWE

1.  Dostarczenie  wiedzy  na temat  historii  pisma, książki, prasy  i przekazów medialnych.

2.  Objaśnienie  pojęcia i  korzystania  z literatury  popularnonaukowej.

3.  Dostarczenie  wiedzy  na temat  budowy  katalogów i  karty  bibliotecznej.

4.  Kształtowanie  umiejętności   korzystania  z  kartotek  bibliotecznych.

5.  Dostarczenie  wiedzy na  temat  różnych  typów  znaków  używanych w komunikacji międzyludzkiej.

6.  Uwrażliwianie na  dbałość o kulturę  naszego  języka.

7.  Pogłębienie wiedzy  na  temat  funkcji telewizji.

8.  Uświadomienie  wpływu  mediów  na  zwyczaje,  zachowanie i styl  życia odbiorcy.

9.  Kształtowanie  umiejętności  analizy zawartości  telewizyjnego  programu informacyjnego.

10.  Kształtowanie  umiejętności  krytycznej  analizy  zawartości  programowej stacji  telewizyjnych.

11. Przekazanie  podstawowych  wiadomości  na  temat  redagowania i podziału czasopism.

12. Zachęcanie  do refleksji  nad zawartością  czasopism  dla młodzieży.

13. Kształtowanie  umiejętności  dostrzegania różnic  w przekazach prasowych dotyczących  tego  samego wydarzenia.

14.  Dostarczenie wiedzy na temat  najważniejszych cech  przekazu  radiowego i gatunków twórczości radiowej.

15.  Nauczenie  korzystania z wydawnictw informacyjnych bezpośrednich (słowniki,  encyklopedie, informatory).

16.  Zapoznanie z  celami reklamy i  sposobami  wpływania  na odbiorców reklam.

17.  Kształtowanie  pozytywnych  wzorców  spędzania  wolnego  czasu.

18.  Podnoszenie  umiejętności  językowych  i  ortograficznych.

19.  Wyrobienie  nawyku  kupowania  książek  i  czasopism.

20.  Kształtowanie  umiejętności  świadomego  korzystania z  różnorodnej oferty medialnej.

IV.     METODY I  FORMY  REALIZACJI  PROGRAMU

Właściwy  dobór metod ma  istotny  wpływ na  realizację  celów  edukacji czytelniczej  i medialnej.  Edukacja ta  odzwierciedla się w działaniu  ucznia i  nauczyciela, dlatego  należy  stosować  różnorodne  metody, pobudzające uczniów  do działania  i  tworzenia.

Uzyskanie założonych celów edukacji czytelniczej i medialnej wymaga dostosowania właściwych metod, które zależą od:

• wieku uczniów
• wiedzy i umiejętności uczniów
• charakteru treści nauczania
• organizacji i doboru środków dydaktycznych.

W trakcie realizacji programu edukacji czytelniczej i medialnej będą stosowane następujące metody:

PODAJĄCE:

• pogadanka
• opowiadanie
• objaśnienie lub wyjaśnienie

AKTYWIZUJACE:

• dyskusja
• burza mózgów
• inscenizacja
• drama

PRAKTYCZNE:

• zajęcia praktyczne

PROGRAMOWANE:

• z użyciem komputera – prezentacja komputerowa

FORMY PRACY:

• indywidualna
• zbiorowa

Rodzaj wykorzystanej formy pracy będzie zależny od treści nauczania

    V.   OCZEKIWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIA

UCZEŃ:

•      zna rodzaje pisma i materiałów pisarskich;
•      nazywa części składowe zewnętrznej i wewnętrznej budowy książki;
•      wie do czego służą katalogi biblioteczne;
•      umie znaleźć w katalogu alfabetycznym i rzeczowym kartę biblioteczną potrzebnej książki;
•      wyjaśnia pojęcie literatury popularnonaukowej;
•      wie jak korzystać z literatury popularnonaukowej;
•      umie dotrzeć do potrzebnej informacji zamieszczonej w słowniku, encyklopedii i informatorze;
•      potrafi skorzystać z kartoteki bibliotecznej;
•      nazywa różne typy znaków używanych w trakcie komunikacji międzyludzkiej;
•      wyjaśnia, dlaczego język jest najdoskonalszym narzędziem porozumiewania się ludzi;
•      rozumie, dlaczego niewłaściwe i niedopuszczalne jest używanie wulgarnych słów;
•      wie, dlaczego należy dbać o kulturę naszego języka;
•      wymienia sposoby komunikowania indywidualnego;
•      wymienia środki masowego przekazu;
•      potrafi wyjaśnić pojęcia „ nadawca ”, „ odbiorca ”, „ komunikat ”;
•      potrafi krytycznie ocenić zawartość czasopisma dla młodzieży;
•      zna najważniejsze informacje dotyczące historii prasy;
•      potrafi  zakwalifikować tytuły kilku gazet i czasopism  do odpowiedniego rodzaju;
•      wskazuje w tekście prasowym środki językowe mogące mieć wpływ na odbiór przekazu;
•      posiada wiedzę na temat historii, filmu, radia, telewizji i  internetu;
•      potrafi  ocenić  zawartość  programową  stacji  telewizyjnych

VI. TREŚCI NAUCZANIA 

Problematyka uwzględniona w programie obejmuje następujące treści nauczania:

1. Historia pisma, książki, prasy i przekazów medialnych.

Klasa IV:

* jak powstało pismo ?

* jak zbudowana jest książka ?

Klasa V:

* co warto wiedzieć o dawnych książkach ?

Klasa VI:
* historia prasy

* historia powstanie filmu, telewizji, internetu

1. Wydawnictwa informacyjne, literatura popularnonaukowa, czasopisma.

Klasa V:

* jak korzystać z literatury popularnonaukowej ?

Klasa VI:

* czemu służą wydawnictwa informacyjne ?

* jakie czasopisma warto czytać ?

1. Katalogi, kartoteki.

Klasa IV:

* do czego służą katalogi biblioteczne ?

Klasa V:

* co zawierają kartoteki biblioteczne ?

1. Proces porozumiewania się, jego składniki, kontekst społeczny.

Klasa IV:

* jak ludzie porozumiewają się ?

* po co potrzebny jest nam język ?

Klasa V:

* dlaczego powinniśmy dbać o kulturę naszego języka ?

1. Komunikacja werbalna i niewerbalna; bezpośrednia i medialna.

Klasa V:

* jak ludzie przekazują sobie wiadomości ?

* co trzeba wiedzieć o komunikowaniu zbiorowym ?

Klasa VI:

* kto mówi do nas poprzez środki masowego przekazu ?

* nadawca a odbiorca w mass-mediach

1. Funkcje i charakterystyka komunikatów medialnych.

Klasa VI:

* po co potrzebna jest prasa ?

* słowo o filmie

* radio – królestwo wyobraźni

* co to są multimedia ?

1. Media jako środki poznawania historii i współczesności.

Klasa IV:

* czy potrafimy wybierać w telewizji to co uczy ?

Klasa V:

* różnice między filmem fabularnym a dokumentalnym

Klasa VI:

* zawartość treściowa programów informacyjnych

* komu służy reklama ?

Klasa IV, V, VI:

* jak media wpływają na zwyczaje i zachowania ludzi ?

1. Gry gramatyczne, inscenizacje, teatr szkolny.

Klasa IV, V, VI:

* przygotowanie i wystawienie różnych inscenizacji

* pasowanie na czytelnika

VII.    EWALUACJA

Przeprowadzenie  ewaluacji  na poziomie   poszczególnych  klas  ma na  celu sprawdzenie,  czy zajęcia przewidziane  programem  edukacji  czytelniczej i  medialnej  przyczyniają się do  pogłębienia wiedzy i  nabywania umiejętności w zakresie tej edukacji. Ewaluacja dostarczy niezbędnych informacji do oceny wartości merytorycznych i  metodycznych  programu. Pozwoli ocenić co należy doskonalić  lub  zmienić, w  jakim stopniu  została osiągnięta  efektywność proponowanych celów, czyli osiągnięć  uczniów.

W zależności od osiągnięć uczniów  należy stosować różnorodne narzędzia:

• ankiety ewaluacyjne
• rozmowy z uczniami i rodzicami
• konkursy
• obserwacja aktywności uczniów
• ćwiczenia praktyczne
• zaangażowanie uczniów w przygotowywanie przedstawień

Ewaluacja  prowadzona  będzie systematycznie i na bieżąco, a uzyskane wyniki będą   analizowane  i  wykorzystane  do oceny efektywności i  jakości programu.

VIII.   Bibliografia

1. Andrzejewska, J. ( 1996 ) Bibliotekarstwo szkolne. Teoria i praktyka. Tom  I, II. Warszawa : Wydawnictwa Różne Sowa Druk.
2. Andrzejewska, J., Wojtysiak-Nitka, L. ( 2001 ) Projekt programu kursu edukacji czytelniczej i medialnej dla nauczycieli wszystkich typów szkół : (w tym nauczycieli bibliotekarzy). Biblioteka w Szkole, nr 12, s.1-3.
3. Dąbrowska-Duda, M., Sławek, U. ( 2002 ) Edukacja czytelnicza  i medialna w klasach IV-VI szkoły podstawowej: rozkład materiału nauczania. Propozycje rozwiązań dydaktycznych. Biblioteka w Szkole     nr 1, s. 4-11.
4. Grodecka, E., Sokołowska, H. ( 2000 ) Edukacja czytelnicza i medialna  w szkole podstawowej i gimnazjum : poradnik dla nauczycieli realizujących ścieżki międzyprzedmiotowe.  Lublin : Wydaw. Agencja ” Sukurs ”.

5. Kąkolewicz, M., Pielachowski, J. ( 1999 ) Program nauczania edukacji czytelniczej i medialnej: szkoła podstawowa kl. IV-VI i gimnazjum   kl. III. s.56. Poznań : Wydaw. EMPi2.
6. Nęcka, Z. ( 1996 ) Komunikacja międzyludzka. Kraków: Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu.
7. Sawicka, T. ( 1999 ) Edukacja medialna i czytelnicza: szkoła podstawowa IV-VI : poradnik : materiały pomocnicze dla nauczycieli. s.101. Toruń : Wydaw. Bea-Bleja.
8. Stańko, A. ( 2000 ) Program edukacji czytelniczej i medialnej w szkole podstawowej (kl. IV-VI).Biblioteka w Szkole, s.1-14.

Małgorzata Najberg

EDUKACJA  ZDROWOTNA

 

  SPIS TREŚCI

Wstęp

1. Charakterystyka programu
2. Główne cele edukacji zdrowotnej
3. Cele szczegółowe
4. Oczekiwane osiągnięcia
5. Metody i formy realizacji programu
6. Treści nauczania:

–          Higiena osobista i otoczenia

–          Moje bezpieczeństwo i pierwsza pomoc

–          Zdrowy styl odżywiania

–          Ruch w życiu człowieka

–          Zdrowie psychospołeczne

–          Życie bez nałogów

7.Ewaluacja

8.Bibliografia

„Zdrowie jest zasobem na którym człowiek

opiera się w życiu codziennym,

a nie jedynie celem do którego dąży.”

Karta Ottawska

WSTĘP

 Edukacja zdrowotna wchodzi w zakres działań edukacyjnych szkoły  i stanowi ważny element, ponieważ skupia uwagę uczniów  na jednej              z najwyższych wartości człowieka jaką jest zdrowie . Jest  procesem  dydaktyczno- wychowawczym, w którym uczniowie uczą się jak żyć aby zachować zdrowie  własne i innych oraz kształtuje umiejętności tworzenia środowiska sprzyjającego zdrowiu.

Zdrowie jest warunkiem dobrej jakości życia,  w tym osiągnięć szkolnych  dlatego już od najmłodszych lat należy uczniom dostarczać wiedzy na temat co jest korzystne lub szkodliwe dla ich rozwoju psychofizycznego.

Dobre   zdrowie  fizyczne i samopoczucie  uczniów  sprzyjają  motywacji  do  nauki  i umożliwiają   realizację  celów.

 I.   CHARAKTERYSTYKA PROGRAMU

Program edukacji zdrowotnej jest przeznaczony do realizacji w II etapie edukacyjnym czyli w klasach IV-VI.

Treści zawarte w programie są dostosowane do możliwości i poziomu psychofizycznego uczniów. Mogą być realizowane w dowolnej kolejności     i modyfikowane w zależności od potrzeb uczniów i nauczycieli.

Realizacja programu może odbywać się w postaci odrębnych zajęć np. konkursy, przedstawienia lub w ramach nauczanych przedmiotów.

Program daje uczniom możliwość pogłębienia wiedzy w zakresie problematyki zdrowotnej oraz daje sposobność nabycia zdrowych przyzwyczajeń w kwestii ochrony zdrowia.

Program edukacji zdrowotnej kształtuje umiejętności i nawyki jak prawidłowo dbać  o zdrowie własne i innych ludzi oraz uczy tworzenia środowiska sprzyjającego  zdrowiu.

II. GŁÓWNE CELE PROGRAMU EDUKACJI ZDROWOTNEJ

1.  Przekazywanie wiedzy na temat zdrowia i zdrowego stylu życia.

2.  Kształtowanie umiejętności dbania o zdrowie własne i innych ludzi.

3. Uświadomienie związku między sposobem odżywiania a zdrowiem.

4.  Uświadomienie korzyści płynących z aktywności fizycznej.

5. Zapoznanie z różnymi rodzajami zagrożeń zdrowia człowieka i sposobami ich eliminowania.

6.  Kształtowanie właściwych postaw w   kontaktach z innymi ludźmi.

7.Ukazywanie współzależności pomiędzy stanem środowiska, a zdrowiem człowieka.

III. CELE  SZCZEGÓŁOWE   

1. Pogłębienie wiedzy na temat higieny osobistej.
2. Uświadomienie zależności między stanem zdrowia a utrzymaniu w czystości ciała i swojego otoczenia.
3. Pogłębienie wiedzy na temat zasad bezpiecznego zachowania w szkole, na drodze, w czasie ferii i wakacji.
4. Objaśnienie zasad bezpiecznego korzystania ze źródeł energii  i urządzeń w gospodarstwie domowym.
5. Dostarczenie wiedzy i ćwiczenia w zakresie udzielania pierwszej pomocy.
6. Objaśnienie podstawowych zasad dotyczących opatrywania ran kończyn, zatamowania krwawienia, udzielenia pomocy poparzonemu.
7. Pogłębienie wiedzy o składnikach pokarmowych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu.
8. Omówienie zasad i sposobów przechowywania żywności, szczególnie łatwo psującej się.
9. Wyjaśnienie zależności między niewłaściwym odżywianiem a chorobami cywilizacyjnymi.
10.  Pogłębienie wiedzy na temat wpływu ruchu na budowę  i postawę ciała.
11. Zwiększenie świadomości dotyczącej wpływu aktywności fizycznej na dobre samopoczucie i zdrowie.
12.  Uświadomienie znaczenia właściwej organizacji odrabiania lekcj oraz planowania wolnego czasu.
13.  Zachęcanie do aktywnego spędzania czasu.
14.  Dostarczenie wiedzy na temat zachowań sprzyjających nawiązywaniu  przyjaznych kontaktów z ludźmi.
15.  Kształtowanie umiejętności  rozpoznawania swoich mocnych i słabych stron.
16. Wzbogacanie wiedzy o emocjach wpływie na kontakty międzyludzkie i zdrowie psychiczne.
17. Kształtowanie umiejętności rozwiązywania sytuacji trudnych i radzenia ze stresem.
18. Poszerzenie wiedzy na temat przyczyn i skutków palenia papierosów, nadużywania alkoholu oraz używania narkotyków.
19. Kształtowanie właściwej postawy wobec osób niepełnosprawnych,chorych i w podeszłym wieku.

IV. OCZEKIWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIA

UCZEŃ:

• wyjaśnia zależności między stanem zdrowia a przestrzeganiem higieny;
• posiada wiedzę na temat higieny osobistej;
• wie na czym polega segregacja śmieci;

• zna zasady bezpiecznego zachowania w szkole, na drodze, w czasie ferii i wakacji;
• zna zasady bezpiecznego korzystania z energii i użytkowania sprzętu domowego;
• zna zasady udzielania pierwszej pomocy;
• wie jak udzielić pomocy przy drobnych urazach np. skaleczenie zwichnięcie, złamanie, poparzenie itp.;
• wymienia najważniejsze składniki pokarmowe niezbędne dla organizmu;
• wyjaśnia znaczenie owoców i warzyw dla prawidłowego funkcjonowania organizmu;
• zna skutki niewłaściwego odżywania;
• wie jak i gdzie należy przechowywać żywność;
• zna zagrożenia wynikające ze spożycia produktów zanieczyszczonych, nieświeżych;
• potrafi ułożyć jadłospis dla siebie i swoich najbliższych z uwzględnieniem zdrowych składników;
• rozumie znaczenie wpływu ruchu na budowę i postawę ciała;
• docenia znaczenie aktywności fizycznej dla zdrowia psychicznego i fizycznego;
• wymienia czynniki mające wpływ na sprawne odrabianie lekcji;
• potraf i ułożyć plan  dnia z zachowaniem odpowiednich proporcji czasu na naukę, odpoczynek i sen;
• zna formy aktywnego czasu;
• nazywa podstawowe emocje;
• potrafi wskazać  wpływ pozytywnych i negatywnych emocji na decyzję i zachowanie człowieka
• wie, że umiejętność panowania nad emocjami sprzyja nawiązywaniu kontaktów i dobremu samopoczuciu;
• zna swoje mocne i słabe strony;
• potrafi wskazać sytuacje trudne i sposoby ich unikania bądź rozwiązywania;
• potrafi radzić sobie ze stresem;
• wie co to jest uzależnienie;
• wymienia rodzaje uzależnień;
• rozumie związek między paleniem papierosów, nadużywaniem alkoholu, zażywaniem narkotyków a stanem zdrowia;
• zna skutki uzależnienia od komputera;
• potrafi zachować się właściwie wobec osób niepełnosprawnych, chorych i w podeszłym wieku;
•  rozumie potrzebę ochrony zdrowia fizycznego i psychicznego                                                                                                                         

 V.      METODY I FORMY REALIZACJI PROGRAMU

Dobór metod  nauczania  ma istotny wpływ na efektywnie prowadzony proces dydaktyczno-wychowawczy.  Dlatego aby osiągnąć założone cele edukacji zdrowotnej  należy stosować metody różnorodne metody, pobudzające uczniów do działania i tworzenia.

Uzyskanie oczekiwanych osiągnięć wymaga dostosowania metod do:

• wieku uczniów
• charakteru treści nauczania
• wiedzy i umiejętności uczniów
• doświadczeń życiowych uczniów
• organizacji i doboru środków dydaktycznych

Dlatego w trakcie realizacji programu będą stosowane następujące metody:

PODAJĄCE:

• pogadanka
• opowiadanie
• objaśnienie lub wyjaśnienie

PROBLEMOWE:

• aktywizujące:
• dyskusja  dydaktyczna
• inscenizacja
• gry dydaktyczne
• burza mózgów

PRAKTYCZNE:

• pokaz
• zajęcia praktyczne

PROGRAMOWANE:

• z użyciem komputera

FORMY PRACY:

• indywidualna
• zbiorowa

Rodzaj wykorzystanej formy pracy będzie zależny od problematyki.

VI. TREŚCI NAUCZANIA

Problematyka  uwzględniona w programie obejmuje  następujące bloki tematyczne:

1. HIGIENA  OSOBISTA  I  OTOCZENIA: 

• higiena osobista a zdrowie
• dbam o czystość swojego otoczenia
•  planuję rozkład dnia zgodnie z zasadami higieny
• segreguję śmieci
•     2.MOJE  BEZPIECZEŃSTWO  I  PIERWSZA  POMOC:

• bezpieczna szkoła, droga, ferie i wakacje
• źródła  energii i urządzenia w gospodarstwie domowym
• zagrożenia trującymi środkami chemicznymi w gospodarstwie  domowym i otoczeniu

• zasady udzielania pierwszej pomocy
• pierwsza pomoc w niektórych urazach

3.    ZDROWY  STYL  ODŻYWIANIA

• moje zdrowie zależy od tego czym się odżywiam
• przechowywanie, przygotowywanie, i spożywanie pokarmów
• niedobór i nadmiar pokarmu – konsekwencje
• choroby spowodowane złym odżywianiem

4.   RUCH  W  ŻYCIU CZŁOWIEKA

• aktywność fizyczna warunkiem zdrowia i dobrego samopoczucia
• ruch a prawidłowa budowa i postawa ciała
• organizacja pracy i czasu wolnego
• aktywne formy odpoczynku a zdrowie fizyczne i psychiczne

5.    ZDROWIE   PSYCHOSPOŁECZNE

• wzajemne porozumiewanie się
• wzbudzanie i okazywanie pozytywnych emocji
• radzenie sobie z negatywnymi emocjami
• normy społeczne a stosunki międzyludzkie

6.   ŻYCIE  BEZ  NAŁOGÓW

• palenie tytoniu a zdrowie
• działanie alkoholu na organizm ludzki
• narkotykom nie !
• asertywność  wobec używek
• racjonalne korzystanie ze środków masowego przekazu i komputera

VII.    EWALUACJA

Celem   ewaluacji  będzie sprawdzenie, czy zajęcia przewidziane programem edukacji  zdrowotnej  do  przyczyniają się do pogłębienia wiedzy          i umiejętności  uczniów i czy ich zaspakajają potrzeby psychofizyczne .

Ewaluacja  pozwoli  ocenić co w programie  jest wartościowe, a co należy doskonalić lub zmienić, w jakim  stopniu została  osiągnięta  efektywność

proponowanych celów – osiągnięć uczniów.

Narzędzia służące do ewaluacji:

• rozmowy z uczniami i rodzicami;
• obserwacje;
• testy;
• ankiety ewaluacyjne;
• konkursy;
• zaangażowanie uczniów w organizację imprez;
• wspólne przygotowywanie zdrowych potraw.

Ewaluacja  prowadzona  będzie na bieżąco, a uzyskane  wyniki dostarczą informacji do oceny efektywności i jakości programu.

 

Małgorzata Najberg

 

 

 

 

PROGRAM

KSZTAŁTOWANIE I ROZWIJANIE

POSTAW PROZDROWOTNYCH

 

CELE OGÓLNE I SZCZEGÓŁOWE

Cel główny

Kształtowanie i rozwijanie postaw prozdrowotnych. Uwrażliwienie uczniów na problem wpływu trybu życia na zdrowie człowieka.

Cele szczegółowe

• Kształtowanie prawidłowej, harmonijnej postawy ciała poprzez właściwy dobór ćwiczeń oraz poprawność przyjmowania różnorodnych pozycji w ćwiczeniach i czynnościach całego dnia.
• Budzenie troski o zdrowie własne i kolegów.
• Zapoznanie z podstawowymi zasadami higieny w życiu codziennym.
• Wdrażanie do prawidłowego ubierania się w zależności od pory roku i pogody.
• Wdrażanie do właściwego odżywiania się.
• Zapoznanie z podstawowymi grupami pokarmów i ich znaczeniem w codziennym odżywianiu.
• Kształtowanie nawyku dbania o zęby i właściwą ich higienę.
• Kształtowanie postaw związanych z czynnym wypoczynkiem.

 

TREŚCI NAUCZANIA

Program prozdrowotny jest skorelowany pod względem treści z programem zintegrowanej edukacji wczesnoszkolnej w klasach I-III.

W klasach młodszych uczniowie poznają podstawowe zasady odżywiania i zasady higieny osobistej.

W naszej szkole organizowane są różne działania prozdrowotne, które z powodzeniem będą wspierać i uzupełniać realizację niniejszego programu. Są to min.: fluoryzacja zębów, okresowe badania uczniów mające na celu wyłonienie dzieci z wadami postawy.

Tematyka zajęć:

• Jak unikać wad postawy?
• Wartości odżywcze owoców i warzyw.
• Dbam o swoje zdrowie, czynnie wypoczywam.
• Jaki wpływ ma odżywianie na moje zęby?
• Jak myć zęby?
• Dbam o higienę osobistą.
• Wywiad ze stomatologiem.
• Wywiad z lekarzem, pielęgniarką.
• Przygotowanie zdrowych kanapek.
• Jakie produkty należy jeść, aby zachować zdrowie?
• Jak się ubierać?

REALIZACJA TREŚCI NAUCZANIA

Treści programu będą realizowane w ramach zajęć zintegrowanych (raz na dwa tygodnie), zajęć ruchowych oraz zajęć korekcyjnych.

Zajęcia będą obejmowały następujące rodzaje edukacji:

• Polonistyczną – czytanie tekstów związanych z tematyką programu, układanie rymowanek i przepisów.
• Ruchową – dobór ćwiczeń związanych z wadami postawy.
• Plastyczną- wykorzystane technik plastycznych do realizacji celów programu.
• Muzyczną- nauka piosenek o tematyce zdrowotnej.

PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW

W osiąganiu celów program zostały wzięte pod uwagę cechy rozwoju dzieci pierwszego etapu kształcenia. Dominuje u nich myślenie  konkretno-obrazowe, niska jest zdolność dłuższej koncentracji. Dlatego też stosowane metody powinny być różnorodne oraz umożliwić aktywność psychofizyczną uczniów.

Wykorzystamy następujące metody:

• Czytanie z podziałem na role
• Drama
• Praca z tekstem
• Wywiady
• Wycieczki
• Własnoręczne sporządzenie kanapek
• Uzupełnianie i kolorowanie rysunków
• Zajęcia praktyczne

PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW

Przewidywane osiągnięcia uczniów:

• Uczeń zachowuje właściwą postawę ciała podczas pracy na lekcji i w innych sytuacjach życiowych.
• Rozumie potrzebę dbania o higienę osobistą.
• Chętnie odwiedza stomatologa szkolnego.
• Zna podstawowe grupy produktów żywnościowych.
• Potrafi prawidłowo myć zęby.
• Wie, jaki wpływ ma właściwe odżywianie na stan uzębienia i na zdrowie.
• Preferuje czynny wypoczynek.
• Potrafi przygotować proste i zdrowe kanapki.
• Zna pracę lekarza i stomatologa.
• Zna czynniki, które negatywnie wpływają na jego zdrowie.
• Ubiera się stosownie do pogody i pory roku.
• Myje ręce przed jedzeniem i po korzystaniu z toalety.

EWALUACJA

Podczas realizacji programu prowadzone będzie monitorowanie i ocenianie wysiłków uczniów, stopnia opanowania wiedzy i umiejętności.

Elementem ewaluacji będzie;

• Ankieta przeprowadzona wśród uczniów. Wyniki posłużą do oceny stopnia realizacji celów programu.
• Wywiad ze stomatologiem mając na celu ocenę stopnia korzystania uczniów z gabinetu w szkole.
• Ocena stopnia uczestnictwa uczniów w zawodach sportowych organizowanych w szkole.
• Obserwacja uczniów w szkole.

UWAGI KOŃCOWE

Realizacja programu kształtowanie i rozwijanie postaw prozdrowotnych ma szerokie walory dydaktyczno-wychowawcze dzięki postawionym celom.

Spełnia rolę porządkującą i spajającą treści prozdrowotne realizowane w klasach młodszych. Wpływa więc na podniesienie jakości pracy w szkole.  Pobudza uczniów do postaw prozdrowotnych , uwrażliwia na potrzebę zdrowego stylu życia.

Program ma na celu niszczenie błędnych nawyków wśród dzieci, a także likwidację strachu przed stomatologiem czy lekarzem. Dzieci powinny wiedzieć, że ich zdrowie w bardzo dużej części zależy od nich.

 Katarzyna Stępczyńska

PROGRAM

KSZTAŁTOWANIA I ROZWIJANIA

ZAINTERESOWAŃ CZYTELNICZYCH

      dla uczniów III klasy szkoły podstawowej

         Cele główne:

Kształtowanie i rozwijanie zainteresowań czytelniczych, wyzwalanie postaw kreatywnych i krytycznych, uwrażliwianie na wartość literatury pięknej.

Cele szczegółowe:

• doskonalenie czytania głośnego i cichego ze zrozumieniem;
• analiza literackiego świata przedstawionego;
• interpretacja utworu literackiego;
• twórcze rozwiązywanie sytuacji problemowych;
• krytyczna postawa wobec utworu literackiego;
• umiejętność stawiania pytań do tekstu.

Materiał edukacyjny

Dział programowy	Zadania dydaktyczne	Przewidywane osiągnięcia uczniów
Kształcenie literackie                                 Czytanie ze zrozumieniem                                                                                 Technika czytania	1. Praca z literaturą, której świat przedstawiony jest bliski doświadczeniom i przeżyciom współczesnego czytelnika – Problematyka współczesnej rzeczywistości.   2. Ukierunkowany przez uczniów wybór literatury do pracy samodzielnej i przygotowanie jej do prezentacji na zajęciach.   3. Wspólna analiza świata przedstawionego utworu literackiego: określenie czasu i miejsca akcji; wskazanie bohaterów i określenie ich hierarchii; wskazywanie motywów i wątków literackich z rozróżnieniem elementów fantastycznych i realistycznych.             4. Formułowanie pytań do tekstów mających na celu precyzyjne określenie tematyki analizowanych utworów.     5. Interpretacja utworu literackiego: rozwiązywanie sytuacji problemowych dotyczących treści analizowanego utworu; artystyczne (plastyczne, muzyczne) odzwierciedlanie tematyki lub problematyki utworu; porównywanie fikcji literackiej z własnymi przeżyciami; minirecenzja wybranego utworu literackiego. 6. Twórcza ekspresja: „godziny z ciekawą książką ” – prezentacja opracowanych utworów; plastyczne odzwierciedlenie idei lub świata przedstawionego;     opracowanie scenariusza na podstawie wybranego utworu literackiego i przygotowanie przedstawienia klasowego – uwzględniającego przydział funkcji; rytmizowanie wybranych fragmentów; konkurs recytatorski; tworzenie własnych książeczek dla dzieci uwzględniających zadania do analizy i interpretacji.                     7. Konkursy na artystyczne czytanie wybranych fragmentów.	– wybiera i czyta krótkie opowiadania spoza kanonu lektur;       – definiuje pojęcia dotyczące świata przedstawionego literatury; – wypowiedzi ilustruje cytatami z tekstu;   – rozróżnia elementy fantastyczne i realistyczne;   – charakteryzuje bohaterów; – wskazuje wątki i motywy literackie; – wyodrębnia zdarzenia składające się na akcję i fabułę literacką;           – precyzyjnie formułuje pytania i zadania do analizowanego tekstu; – udziela na nie odpowiedzi, uzasadnia swój sąd;             – ilustruje wybrane elementy świata przedstawionego przy pomocy mimiki, form teatralnych, plastyki i muzyki; – rozróżnia fikcję literacką; zna elementy recenzji, pisze recenzję; – przygotowuje prezentację przeczytanych utworów literackich; – wyraża tematykę utworu literackiego poprzez różne formy ekspresji; – wygłasza tekst z pamięci z uwzględnieniem interpretacji głosowej (barwa uczuciowa, intonacja, tempo, dykcja, itp.) – pisze i plastycznie opracowuje książeczkę;   – artystycznie czyta tekst; – ocenia pracę swoją i innych; układa pytania i zadania do tekstu; – czyta tekst z uwzględnieniem interpretacji głosowej.

Ocena i ewaluacja programu

         Realizacja treści opracowanego przeze mnie programu przyczyniła się w znacznym stopniu do zwiększenia czytelnictwa wśród uczniów, sięgania przez nich po propozycje spoza kanonu lektur, poza tym wyzwoliła twórczą ekspresję.

 Katarzyna Stępczyńska